Omdat de toerversie van de AGR altijd heel veel deelnemers telt en je geheid je fietsmaatjes kwijt raakt, besloten we om zelf maar een klassieker in het leven te roepen: de WBR oftewel de Wispe Blond Race, van 5 tot en met 7 april. Martijn nam de organisatie op zich en deed dat met verve! Geslaagd met een vette pluim. En een dikke dankjewel aan de sponsor. Het weer werkte uitstekend mee, drie dagen droog en kort kort!
Onze twee oerfietsers die na drie dagen gravellen nèt niet met 1000 km op de teller thuiskwamen, besloten dat deze keer goed te maken. Zij vertrokken op donderdag op de fiets vanuit Weesp naar Berg en Terblijt. Dat hebben ze geweten … zon, regen, hagel, wind, wind en nog veel meer wind waren hun reisgezellen. Na een buffeltocht van 243 km kwamen zij in Berg en Terblijt aan. Een beetje verkleumd, maar nog best wel fris. Chapeau! Eten en naar bed. De volgende ochtend vroeg op want de remmen werkten niet meer. Cycle Service Stijns loste dit in no time op en de bolides waren er weer klaar voor. Mooi op tijd voordat de rest van het peloton acte de présence gaf.
Na de ontvangst in De Brakke Berg met koffie/thee, een heuse TFC Weesp tompouce en een briefing, gingen we op verkenning. Een rondje van 58 km (380 hm) met veertien deelnemers. Een rit om de omgeving te verkennen en de benen los te trappen. Een lus naar het noorden, voor de meesten een nog onbekend gebied. Op de route onder andere de Slingerberg, Maasberg en Lange Raarberg. In westelijke richting door Meerssen en vervolgens langs het Julianakanaal richting Geleen. Na een lusje om het Wolfhagerbos weer terug via de groeve van Nagelbeek en het dal van Waterval. Een mooi ritje om mee te beginnen.
Bij terugkomst waren ook de andere deelnemers gearriveerd. Een hartelijke begroeting, een korte nazit en fietsinspectie want een aantal wegen was nog nat van regen van de dagen ervoor. En voor de rit van zaterdag moest het materiaal natuurlijk tiptop in orde zijn.
Daarna met zijn allen op pad voor een smakelijk diner in Brasserie Van Alles Get. Werkelijk alles ging op … geen spareribs meer te krijgen in de omgeving. Daarna nog even afstemmen wie rijdt morgen met wie en welke afstand.
Zaterdag om 8.45 uur verzamelen bij De Brakke Berg voor de groepsfoto. Voor de groep uit het Fletcher Hotel bestond het ontbijt dus uit ‘hap-slik-weg’ … 😉
Na de foto vertrokken de renners voor hun etappe. Er waren vandaag drie mogelijkheden:
- De lat zo hoog mogelijk: 150 km met 2000 hm
De klassieke afstand van de Amstel Gold Race toertocht. Met alle bekende beklimmingen zoals: De Bemelerberg, Camerig en Drielandenpunt, de dodelijke combinatie van Kruisberg en Eyserbosweg, uiteraard de Keutenberg en natuurlijk de na 150 km altijd lastige Cauberg. Maar ook nog tal van andere ‘heuveltjes’. De dag van draaien, keren, klimmen, dalen en winderige vlaktes. - De lat hoog: 125 km met 1700 hm
Eigenlijk dezelfde rit als de 150 km versie, waarbij na de lastige Eyserbosweg direct werd afgebogen naar Valkenburg, waardoor de afstand en het aantal hoogtemeters wat beter te verteren waren. - De lat wat minder hoog: 85 km met 1100 hm
Dezelfde basis als de 150 km route, zonder de scherpe toppen en iets minder draaien en keren. Met mooie vergezichten en vlaktes. Al met al de perfecte combinatie tussen inspannend en ontspannend. Maar ook wel spannend want in de laatste km wacht de afdaling van De Brakke Berg. Bekende en minder bekende klimmetjes, met natuurlijk wel de Bemelerberg, Camerig, Kruisberg en Cauberg. Toch is deze route niet te onderschatten met bijna 1100 hm. Zeker niet als je al drie jaar niet op je fiets hebt gezeten …
Ad 1. Bikkelen, bikkelen, bikkelen, koffiebreak, fotootje, hoe ver is het nog, weer omhoog en als het zwaar is de support van je fietsmaten die je erdoor trekken. Bij terugkomst misschien toch nog ff die 14% pakken? En dan eindelijk nazitten.
Ad 2. Fietsen, afzien, risico red-ik-het-wel-of-niet, koffiebreak, heb ik niet te hoog gegrepen, fotootje tussendoor, misschien toch inkorten? Niet al te laat terug en nog even nagenieten.
Ad 3. Heerlijk fietsen, geen risico dat ik het niet haal, een koffiebreak, fotootje tussendoor en op tijd terug om nog even na te genieten.
Alle deelnemers haalden de finish, sommigen met het extra klimmetje aan de finish en een paar die iets hadden ingekort, maar toch nog met een mooie 100 km met 1200 hm op de teller. Twee lekke banden, een navigatieprobleem Loorberg-op-Loorberg-af-Loorberg-op en een batterij die het vertikte. Dit werd gelukkig snel opgelost en het peloton was weer compleet. En een aantal deelnemers die hun eigen versie van de WBR reden.
Daarna opfrissen, de jongens uit het ‘lat zo hoog mogelijk’ peloton hadden wat langer werk om alle inspanningen eraf te spoelen, waardoor het voor een enkeling te lang duurde voordat het eten op tafel kwam. Een hongerklop en vroeg naar bed was het gevolg.
De maaltijd ging erin als koek. Dat was nodig want er stond nog een stevige muziekquiz in de Brakke Berg op het programma. Maar eerst kreeg iedereen een welverdiende medaille (ook te gebruiken als flesopener (zoals de AGR medailles)) en een goodiebag van de sponsor. Daarna werden de teams ingedeeld en wat volgde was een heuse TOP 2000 quiz, compleet met videoclips met informatie over de favoriete muziek van de clubleden. De showmaster had er duidelijk een hoop werk van gemaakt; Leo Blokhuis vreest vast voor zijn baan. Over de jurering was af en toe wat discussie, maar de jury was onverbiddelijk en uiteindelijk liep alles met een sisser af. Na een spannende voorronde werd de finale gespeeld tussen het team van Peter-Jan, Jelle en Robert en het team van Hans, David en Stephan. Het laat zich raden wie de winnaars waren …
Mooie afsluiting van een mooie dag!
Op zondag was er nog een toetje toe voor de liefhebbers. En die waren er! Liefst zeven leden gingen voor het extra rondje van 65 km met 577 hm. Na bekend Limburg weer een stukje de andere kant op. Een korter tochtje naar het westen, België in. Via Maastricht naar de andere kant van de Maas. Na meerdere, niet al te lastige klimmetjes in België veel wind op kop. Dat deed nog wel pijn na dagen afzien. Maar een afsluitende lunch deed wonderen.
De anderen taaiden rustig af naar huis en twee moesten ’s middags alweer aan de bak. De eerste Start2Bike training begon in Weesp en dat gaat niet zonder trainers.
De eerste Wispe Blond Race was met 19 deelnemers een succes! Op naar de volgende editie die wellicht in het teken staat van een andere klassieker, wie zal het zeggen!
Martijn over het organiseren:
Het organiseren van zo’n evenement is erg leuk. Alles uitdenken en uitpluizen en vooral heel veel voorpret. En gedurende het weekend was het vooral genieten van het feit dat iedereen het naar zijn zin had, dat geeft energie voor het volgende evenement.
Daarom tot slot twee tips voor een ieder:
Spreek je waardering uit voor iedereen die zich inzet binnen de club, hoe groot of klein de taak of het klusje ook is. En er is vast ook een klusje voor jou binnen de club. Je geeft iets, maar krijgt er zeker ook heel veel voor terug.